مقایسه تاثیر دو روش تهویه متناوب از راه بینی (nimv) و فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی (ncpap) در قطع تنفس مصنوعی نوزادان

Authors

حسین آبیار

h abyar department of paediatric, faculty of medicine, mazandaran üniversity of medical sciences, sari, ïranساری: بلوار پاسداران، مرکز آموزشی درمانی بوعلی سینا وجیهه غفاری ساروی

v ghafari مریم نخشب

m nakhshab معصومه جعفری

m jafari نرجس رحیمی

abstract

سابقه و هدف: یکی از مشکلات شایع در نوزادان نارس، نارسایی تنفسی و نیاز به تهویه مکانیکی است. جداسازی زودهنگام نوزاد از ونتیلاتور و همچنین خارج کردن زودرس لوله تراشه در نوزادان با رویکرد کاهش خطرات مورد توجه قرار گرفته است. در پژوهش حاضر، دو روش nimv و ncpap در نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی که تحت ونتیلاسیون مکانیکی بودند، مقایسه گردید.مواد و روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد که در سال های 1388 و 1389 انجام شد. تعداد 40 نوزاد در دو گروه مورد و شاهد بررسی شدند. نوزادان در دو گروه سنی 28 تا 32 هفته و 32 تا 37 هفته، بصورت تصادفی در دو گروه ncpap و nimv قرار داده شده و لوله گذاری مجدد و عوارض دو روش در نوزادان با یکدیگر مقایسه شدند.یافته ها: نوزادان در دو گروه nimv و ncpap از نظر خصوصیات جنسیت، سن جنینی، وزن، نوع زایمان، مدت تهویه مکانیکی، مصرف سورفاکتانت و استروئید قبل از زایمان مشابه بودند. لوله گذاری مجدد تراشه، اسیدوز تنفسی و خونریزی داخل بطنی در گروه nimv کمتر بود (p<0.05). اما تفاوت دو گروه در مورد آپنه، هیپوکسی، پنوموتوراکس، عدم تحمل تغذیه، اتساع شکم، مدت بستری بودن و مرگ قابل توجه نبود.استنتاج: تحقیق نشان داد که اسیدوز تنفسی در گروه nimv کمتر از گروه ncpap می باشد. لذا ضروریست جهت جلوگیری از لوله گذاری مجدد تراشه و اسیدوز تنفسی و کاهش بروز خونریزی داخل بطنی در نوزادان مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی، هنگام قطع تنفس مصنوعی روش nimv استفاده شود.

Sign up for free to access the full text

Already have an account?login

similar resources

مقایسه تاثیر دو روش تهویه متناوب از راه بینی (NIMV) و فشار مثبت مداوم راه هوایی از راه بینی (NCPAP) در قطع تنفس مصنوعی نوزادان

Background and purpose: Respiratory disorders and need for mechanical ventilation are common complications in preterm infants. Âttention has been drawn to premature weaning from ventilator and also removal of endotracheal tube with an approach towards reduction of risks. This study has been carried out to compare the outcomes of two methods of NÏMV and NÇPÂP in infants afflicted with respirator...

full text

مقایسه ی اثر روش کانولای بینی با جریان بالا با روش فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی در درمان نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی

مقدمه: اگر چه ایجاد فشار مثبت مداوم راه هوایی از طریق بینی (nasal continuous positive airway pressure یا ncpap) در درمان نوزادان مبتلا به سندروم زجر تنفسی یک روش غیر تهاجمی و مؤثر است، اما بعضی عوارض مثل آسیب به تیغه ی بینی و عدم تحمل تجهیزات لازم برای برقراری این روش در نوزادان دیده شده است. هدف ما در این مطالعه، ارزیابی تأثیر و ایمنی روش کانولای بینی با جریان بالای گرم و مرطوب ( high flow nas...

full text

بررسی ارتباط عملکرد پرستاران در زمینه پیشگیری از آسیب بینی با شدت و بروز آن در نوزادان دریافت کننده فشار مثبت مداوم راههای هوایی به وسیله پرونگ بینی

مقدمه :ایجاد فشار مثبت انتهای بازدمی از طریق بینی به وسیله پرونگ یک روش درمانی ـ حمایتی موثر و غیر تهاجمی است که در درمان انواع مشکلات تنفسی نوزادان به کار می رود. با توجه به افزایش تعداد تولدهای پره ترم و کم وزن که در معرض خطر مشکلات تنفسی هستند استفاده از این روش افزایش یافته است. این روش درمانی مزایا و معایب زیادی دارد که این آسیبها عوارض طولانی مدت و غیر قابل برگشی را در نوزاد بر جا می گذار...

full text

مقایسه ی تأثیر اعمال فشار مثبت مداوم راه هوایی با دو روش متفاوت در درمان نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی

مقدمه: انواع مختلف دستگاه های تولید فشار مثبت راه هوایی (continuous positive airway pressure یا cpap) در درمان سندرم دیسترس تنفسی نوزادان به کار می رود که برای هر یک از آن ها بر اساس مکانیسم تولید فشار ویژگی ها ومزیت هایی مطرح شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه ی تأثیر کاربرد cpap با دو دستگاه  bubble cpapو medijet cpap همراه با تزریق سورفاکتانت در ساعات اولیه ی تولد در درمان این سندرم بود. روش...

full text

مقایسه شیوع استفراغ پس از عمل لوله بستن در دو روش برقراری راه هوایی

چکیده مقدمه : تهوع و استفراغ یکی از شایع‎ترین عوارض پس از جراحی و بی‎هوشی است که باعث اقامت طولانی مدت بیمار در اتاق ریکاوری و بیمارستان و پیدایش عوارضی مانند اختلال‎های الکترولیتی، کاهش مایعات بدن، خون‎ریزی از محل بخیه‎ها و آسپیراسیون ریوی می‎شود. هدف : مطالعه به منظور مقایسه شیوع استفراغ پس از عمل لوله بستن در روش برقراری راه هوایی با ماسک و با روش لوله کافدار حلقی (لوله دکتر تشید) به همراه...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران

جلد ۲۱، شماره ۸۴، صفحات ۱۱۳-۱۲۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023